ukojeni|e

Ⅰ sv ⇒ ukoić Ⅱ n sgt książk. (ulga) relief; (pociecha) comfort; solace książk.

- szukał ukojenia w lekturze/rozrywkach/używkach he sought refuge in literature/amusements/drugs and alcohol

- znalazła ukojenie w jego ramionach she found solace in his arms